Studie weekend in Bagimont. Kaart & Kompas
Een verjaardags- cadeau, weekendje in de trekkingschool "Cap B2" te Bagimont.
Een goed onderkomen en lekker eten met een leuke groep mensen, die allen geïnteresseerd waren in de kunde van het gebruik van kompas en het lezen van de kaart.
Met het oog op onze trekking deze zomer in de Pyreneeën, leek het wel interessant om eens een dergelijke cursus te volgen. Hoewel ik iets afweet van stafkaarten en kompas was het cadeau wel leuk en leerzaam. Christine die er nog geen pap van had gegeten heeft er zeer veel van opgestoken. Ze heeft wel nog niet alles onder de knie, maar oefening baart kunst.
Is het niet?
Nu kunnen we met twee de verantwoordelijkheid van het verkeerd lopen op ons nemen.
Na een degelijke uitleg over een stafkaart, dat voor sommigen in de groep zeer nieuw was, werd er een kleine wandeling ten noorden van Cap-B2 met gebruik van kaartlezen gemaakt.
Hierdoor let je wel meer op de omgeving en veranderingen in het landschap dan op een andere wandeling. Je merkt vooral wat er niet meer is sinds de laatste druk van de kaart.
's Anderendaags, na een leuke nachtrust in openlucht voor sommigen toch, werd de uitleg over het kompas afgerond en konden we met de opgedane kennis op stap voor een dag wandeling die om en bij de 6u incl lunch, heeft geduurd.
Route beschrijving op kaart ....
Telkens werden we door een koppel begeleid naar het volgende opgegeven punt.
Vertrekpunt is "Cap B2"
Een goed onderkomen en lekker eten met een leuke groep mensen, die allen geïnteresseerd waren in de kunde van het gebruik van kompas en het lezen van de kaart.
Met het oog op onze trekking deze zomer in de Pyreneeën, leek het wel interessant om eens een dergelijke cursus te volgen. Hoewel ik iets afweet van stafkaarten en kompas was het cadeau wel leuk en leerzaam. Christine die er nog geen pap van had gegeten heeft er zeer veel van opgestoken. Ze heeft wel nog niet alles onder de knie, maar oefening baart kunst.
Is het niet?
Nu kunnen we met twee de verantwoordelijkheid van het verkeerd lopen op ons nemen.
Na een degelijke uitleg over een stafkaart, dat voor sommigen in de groep zeer nieuw was, werd er een kleine wandeling ten noorden van Cap-B2 met gebruik van kaartlezen gemaakt.
Hierdoor let je wel meer op de omgeving en veranderingen in het landschap dan op een andere wandeling. Je merkt vooral wat er niet meer is sinds de laatste druk van de kaart.
's Anderendaags, na een leuke nachtrust in openlucht voor sommigen toch, werd de uitleg over het kompas afgerond en konden we met de opgedane kennis op stap voor een dag wandeling die om en bij de 6u incl lunch, heeft geduurd.
Route beschrijving op kaart ....
Telkens werden we door een koppel begeleid naar het volgende opgegeven punt.
Vertrekpunt is "Cap B2"
- We vertrekken in NW richting de Franse grens over waar op een hoogte van 333m een open plek naderen en we op een kruispunt van boswegen en brandgangen aankomen.
- Met ploeg twee slaan direct rechtsaf om te dalen tot op een hoogte van 274m de “R'au du Bois Jean” kruisen en vervolgens terug stijgen naar 327m waar grens terug oversteken. We komen aan bij een jong naaldbomen bos.
- De volgende twee mensen zouden ons naar een driesprong brengen voorbij een holleweg ten NO van de huidige standplaats op een hoogte van 375m.
We stegen tot op 356m langs de grens om daarna terug te dalen naar 325m en vervolgens terug omhoog. Dat begon wel serieus lastig te worden. Na zacht protest van de de andere deelnemers werden de twee teruggefloten en moesten ze een betere weg uitzoeken, wat toch nog eens een stijging naar 365m met zicht meebracht. Daarboven, kwamen we aan een driesprong met er juist voor een brandgang die ons naar de holleweg bracht en daarna in oostelijke richting de nabij gelegen 3-sprong.
De bedoeling was om met zo weinig mogelijk inspanning daar aan te komen. Pfffffffffff - De vierde ploeg brengt ons naar een metalen "hoghzits" met uitzicht op Bohan, waar we de lunch gebruiken om 14u. Een oefening langs dit stukje was wandelen door middel van Azimut (schieten van een route).
We volgen de bosweg NO en kruisen de weg "Bagimont naar Bohan" dmv Azimut. Op het aangekomen pad, gaan we N richting, stijgen tot 385m om vervolgens op de 5-sprong in "La Suette" aan te komen. We vervolgen in N-richting en gaan in O-richting op de driehoek om uiteindelijk op de rug de toren te zien staan.
Het is een mooi uitkijkpunt bovern "Bohan" Geert wist te vertellen dat er van deze nieuwe torens er enkel langs de Semois te vinden zijn. - Nu werd het moeilijker, onze weg vervolgen vanaf de toren tot aan een kruising met het pad die vanuit Bohan komt en daarna een brandgang in ZW-lijke richting tot aan de asfaltweg omhoog. In het tegenover liggende bos staan er op kaart twee bomen rijen, waar bij het einde van de ene de volgende een eindje verder aan de overkant van de bosweg in zuidelijke richting vervolgt. Hun bestemming was het einde van de tweede bomenrij.
De eerste bomenrij was zoek, waardoor we op Azimut door het bos trokken om op enkele tientallen meters van de volgende bomenrij op de bosweg aan te komen.
Verder in westelijke richting kwamen we links de volgende bomenrij tegen, alhoewel ... daar zijn enkel nog de afgezaagde stronken te vinden tussen de opgroeiende varens en lage begroeiing. Maar het is wel een duidelijke afslag die nu waarschijnlijk als brandgang zal gebruikt worden. Uiteindelijk komen we aan op het einde van de imaginaire bomenrij. - Koppel zes brengt ons terug naar de Franse grens aan het dal waar de "R'au du Hirdoux" in stroomt. Hier maakt de grens een hoek van 90° in oostelijk richting. Dit konden we via verschillende mogelijkheden bereiken. Het simpelste was hier direct een beekje dat ontspringt in "La Suette" naar beneden te volgen om aan de "R'au du Bois Jean" aan te komen en dan in westelijk richting naar het dal te gaan.
- De laatste etappe werd (door de meer bedreven wandelaars) uitgevoerd. De groep werd in twee gesplitst. Enerzijds de avonturiers en de andere groep die met Geert verder ging naar het einddoel. Samen hebben we nog een paar honderd meter de "R'au du Bois Jean" gevolgd tot we aan het kruispunt aan en over de beek kwamen.
Wij kregen de opdracht om de stroom beek te volgen. Al vlug konden we ons oriënteren en de eerste etappe ging dan rond de voet van "Le Mort Bonhomme" naar het 274m punt waar de tweede ploeg ons die morgen langs bracht. Dat ging nog redelijke goed alhoewel van het pad niet veel meer te zien was. Nu was het kiezen; de beek of het pad.
Het werd dan maar de beek, wat echter niet zonder gevaar was. Tot we aan het bosgedeelte van “Confosse” kwamen, werd het struinen over omgevallen bomen bedekt door een dikke laag braamstruiken. Soms werd de beek gekruist, soms verder door zompig gebied.
Tussen "Confosse" en "Harnéchènoi" kwamen we aan een brandgang op een bosweg die ons in de weide onder “Cap-B2” bracht en gelijk het einde van de wandeltocht aankondigde.