Hermeton-sur-Meuse in de "Haute Meuse"
September 'O5 Hermeton/s Meuse
Zaterdag 17/09 terug in de auto om naar ons geliefde wandelterein regio Hastière te rijden.
De weerman beloofde een regenachtige dag aan de kust en voor Zuid-België mooi (wandel) weer. En gelijk had hij.
Deze keer wordt het de "Valei van de Hermeton" ipv de wandelroute rond "Blaimont" (wat we al tweemaal hebben uitgewandeld).
Eens over de brug, linksaf richting de bossen langs de rivier. Je passeert er "Le vieux moulin", wat waarschijnlijk verhuurd word aan groepen om feestjes te bouwen. Misschien iets om over na te denken als je een wandelweekend wil organiseren en "Hermeton sur Meuse" wil gebruiken als uitvalbasis.
Op het einde van de grintweg volg je het smalle pad aan je rechterkant. Dit pad volgt de Hermeton voor het grootste deel van de wandeling. Een goede aanduiding van de GR-125 die de Hermeton volgt is hier zeer bruikbaar.
Plots houd de weg op, ja niet echt, je moet naar boven om een rots langs het water te overbruggen. Het is een stevige klim van een 10-tal meter waar je je weg moet zoeken van boom naar boom. Eenmaal boven, laat je de paden aan je rechterzijde links liggen en volg je de stevige afdaling tot aan de oever van de Hermeton. (Op warme zomerdagen is het misschien mogelijk om de Hermeton over een afstand van 150m door het water te volgen.)
Na dit obstakel kan je rustig verder naar de volgende. De speling van de zonnestralen op het water door de hoge toppen doen je even stoppen al waar je kunt genieten van de rust en stilte die de omgeving uitstraalt.
Rechts van je loop je langs een stuk bos dat gebruikt wordt door jagers en waar je aangemaand wordt het terrein niet te betreden. Hiermede is het misschien zo dat wij op een bepaald moment twee hindes op de helling zagen grazen en voor een tijdje konden volgen. Dat was wel een heel leuke ervaring. Na eventjes genoten te hebben van de rust, kom je aan een tweede obstakel van de wandeling. Terug een klim van een 10-tal meter en bijbehorende afdaling.
Gebruik de touwen tijdens deze klim en afdaling, ze zijn ervoor en je zult ze wel nodig hebben.
Na een paar 100m maakt de Hermeton een korte S-bocht waarbij in de omgeving aan de overzijde van de Hermeton een riviertje, Soumieé genaamd, uitmondt. Hier bevindt u zich op de aanknopingsplaats waar je, indien je je weg vervolgt en de volledige tour doet, terug zult komen. Door gebruikt te maken van de eilandjes in de Hermeton, kom je dan terug op het wandelpad waar je nu staat.
Wij hadden ervoor gekozen om de kring in omgekeerde richting te volgen en bij een groep eilandjes zoals in het verslag van Peter stond de oversteek te maken. In het achterhoofd hadden we het idee, als het donker zou zijn als we terug komen, dan waren we al aan de goede kant van de Hermeton. Maar de combinatie van het kaartlezen en mijn observatie vermogen waren nu weer niet van die aard dat ik alle parameters in me had opgenomen. Hierdoor waren we een 100 meter vroeger de Hermeton overgestoken. Hierdoor correspondeerde de kaart niet meer met wat ik zag en was ik hier wel mijn oriëntatie kwijt. Dan maar op goed (berekent) geluk de weg in westelijke richting langs de rivier verder gevolgd. Na een eindje staken we het riviertje de Soumiée over en waren terug op het goede pad terecht gekomen.
Op de kruising van het riviertje Soumiée en het pad is het leuk vertoeven en tijdens een goede hap in de boterhammen hebben we er van een mooie rustplaats gevonden. We kregen er af en toe bezoek van één of waren het er verschillende, Mapkop/Glanskop mezen. Een meesje met een Beatle haarsnit.
Je volgt de Soumiée stroomopwaarts en deze zal je regelmatig kruisen zonder er natte voeten aan over te houden. Zoals op de ganse route is dit stuk eveneens een oase van rust. Eigenaardig dat niet meer mensen langs deze paden lopen. Tijdens onze tocht zijn we nog één koppel tegengekomen met een natuurgids in de hand.
Waar het riviertje uiteindelijk een vijfsprong kruist op ± 159m hoogte, volg je niet de grintweg rechtdoor, maar het paadje dat links voor je verder omhoog loopt. Tevens loop je het pad dat links van je naar beneden gaat voorbij. Indien je het juiste pad gevolgd hebt, kom je terecht bij de kerk van Gochenée op het hoogste punt van de wandeling ± 227m.
Je volgt de openbare weg over een afstand van ±1,5Km. Onderweg kan je genieten van het zicht op de weilanden met her en der prachtige bomen waar het vee kan schuilen. Een verre blik op het dorpje Soulme heb je hier ook. Blijkbaar is men er van plan om daar één of meerdere varkenskweker in te planten wat de plaatselijke bewoners niet graag zien komen. Men protesteert er nogal heftig tegen. Onderweg kruist u de Hermeton en ±200m verder neemt u de holleweg aan uw rechter zijde. Bij uw afslag aan de overzijde ziet u "Rue des Falgeottes" die je naar het dorpje Soulme voert.
Langs deze holleweg die je op de terugweg brengt naar Hermeton-sur-Meuse, kan je nog een tijdje genieten van het wijds landschap vooraleer je verdwijnt tussen het lage stuikgewas. Hier daal je af tussen de struiken tot je op een grintweg terecht komt die aan je linker zijde kruist. Volg deze over een 10-tal meter waar je op het einde het pad links volgt. Dit pad neemt een brede bocht rond de Hermeton waarbij pad en rivier uiteindelijk weer mooi naast elkaar lopen.
De brug aan je linkerzijde over de Hermeton laat je liggen en vervolgt je pad rechtdoor. Na een tijdje kom je terug op het punt waar je de Hermeton aan de S-bocht hebt over gestoken. De rest van de weg zal je bekent voorkomen, deze heb je namelijk in de doortocht al bewandeld. Nu kan je nog meer genieten van de omgeving en nadenken aan de twee op je afkomende obstakels.
Aan het einde van de wandeling kan je nog genieten van een drankje of hapje aan het Café. Wij hebben in elk geval genoten van deze wandelervaring. Het is zeker een aanrader zoals waarschijnlijk meerdere voorhangers zullen kunnen beamen.
De weerman beloofde een regenachtige dag aan de kust en voor Zuid-België mooi (wandel) weer. En gelijk had hij.
Deze keer wordt het de "Valei van de Hermeton" ipv de wandelroute rond "Blaimont" (wat we al tweemaal hebben uitgewandeld).
Eens over de brug, linksaf richting de bossen langs de rivier. Je passeert er "Le vieux moulin", wat waarschijnlijk verhuurd word aan groepen om feestjes te bouwen. Misschien iets om over na te denken als je een wandelweekend wil organiseren en "Hermeton sur Meuse" wil gebruiken als uitvalbasis.
Op het einde van de grintweg volg je het smalle pad aan je rechterkant. Dit pad volgt de Hermeton voor het grootste deel van de wandeling. Een goede aanduiding van de GR-125 die de Hermeton volgt is hier zeer bruikbaar.
Plots houd de weg op, ja niet echt, je moet naar boven om een rots langs het water te overbruggen. Het is een stevige klim van een 10-tal meter waar je je weg moet zoeken van boom naar boom. Eenmaal boven, laat je de paden aan je rechterzijde links liggen en volg je de stevige afdaling tot aan de oever van de Hermeton. (Op warme zomerdagen is het misschien mogelijk om de Hermeton over een afstand van 150m door het water te volgen.)
Na dit obstakel kan je rustig verder naar de volgende. De speling van de zonnestralen op het water door de hoge toppen doen je even stoppen al waar je kunt genieten van de rust en stilte die de omgeving uitstraalt.
Rechts van je loop je langs een stuk bos dat gebruikt wordt door jagers en waar je aangemaand wordt het terrein niet te betreden. Hiermede is het misschien zo dat wij op een bepaald moment twee hindes op de helling zagen grazen en voor een tijdje konden volgen. Dat was wel een heel leuke ervaring. Na eventjes genoten te hebben van de rust, kom je aan een tweede obstakel van de wandeling. Terug een klim van een 10-tal meter en bijbehorende afdaling.
Gebruik de touwen tijdens deze klim en afdaling, ze zijn ervoor en je zult ze wel nodig hebben.Na een paar 100m maakt de Hermeton een korte S-bocht waarbij in de omgeving aan de overzijde van de Hermeton een riviertje, Soumieé genaamd, uitmondt. Hier bevindt u zich op de aanknopingsplaats waar je, indien je je weg vervolgt en de volledige tour doet, terug zult komen. Door gebruikt te maken van de eilandjes in de Hermeton, kom je dan terug op het wandelpad waar je nu staat.
Wij hadden ervoor gekozen om de kring in omgekeerde richting te volgen en bij een groep eilandjes zoals in het verslag van Peter stond de oversteek te maken. In het achterhoofd hadden we het idee, als het donker zou zijn als we terug komen, dan waren we al aan de goede kant van de Hermeton. Maar de combinatie van het kaartlezen en mijn observatie vermogen waren nu weer niet van die aard dat ik alle parameters in me had opgenomen. Hierdoor waren we een 100 meter vroeger de Hermeton overgestoken. Hierdoor correspondeerde de kaart niet meer met wat ik zag en was ik hier wel mijn oriëntatie kwijt. Dan maar op goed (berekent) geluk de weg in westelijke richting langs de rivier verder gevolgd. Na een eindje staken we het riviertje de Soumiée over en waren terug op het goede pad terecht gekomen.
Op de kruising van het riviertje Soumiée en het pad is het leuk vertoeven en tijdens een goede hap in de boterhammen hebben we er van een mooie rustplaats gevonden. We kregen er af en toe bezoek van één of waren het er verschillende, Mapkop/Glanskop mezen. Een meesje met een Beatle haarsnit.
Je volgt de Soumiée stroomopwaarts en deze zal je regelmatig kruisen zonder er natte voeten aan over te houden. Zoals op de ganse route is dit stuk eveneens een oase van rust. Eigenaardig dat niet meer mensen langs deze paden lopen. Tijdens onze tocht zijn we nog één koppel tegengekomen met een natuurgids in de hand.
Waar het riviertje uiteindelijk een vijfsprong kruist op ± 159m hoogte, volg je niet de grintweg rechtdoor, maar het paadje dat links voor je verder omhoog loopt. Tevens loop je het pad dat links van je naar beneden gaat voorbij. Indien je het juiste pad gevolgd hebt, kom je terecht bij de kerk van Gochenée op het hoogste punt van de wandeling ± 227m.
Je volgt de openbare weg over een afstand van ±1,5Km. Onderweg kan je genieten van het zicht op de weilanden met her en der prachtige bomen waar het vee kan schuilen. Een verre blik op het dorpje Soulme heb je hier ook. Blijkbaar is men er van plan om daar één of meerdere varkenskweker in te planten wat de plaatselijke bewoners niet graag zien komen. Men protesteert er nogal heftig tegen. Onderweg kruist u de Hermeton en ±200m verder neemt u de holleweg aan uw rechter zijde. Bij uw afslag aan de overzijde ziet u "Rue des Falgeottes" die je naar het dorpje Soulme voert.
Langs deze holleweg die je op de terugweg brengt naar Hermeton-sur-Meuse, kan je nog een tijdje genieten van het wijds landschap vooraleer je verdwijnt tussen het lage stuikgewas. Hier daal je af tussen de struiken tot je op een grintweg terecht komt die aan je linker zijde kruist. Volg deze over een 10-tal meter waar je op het einde het pad links volgt. Dit pad neemt een brede bocht rond de Hermeton waarbij pad en rivier uiteindelijk weer mooi naast elkaar lopen.
De brug aan je linkerzijde over de Hermeton laat je liggen en vervolgt je pad rechtdoor. Na een tijdje kom je terug op het punt waar je de Hermeton aan de S-bocht hebt over gestoken. De rest van de weg zal je bekent voorkomen, deze heb je namelijk in de doortocht al bewandeld. Nu kan je nog meer genieten van de omgeving en nadenken aan de twee op je afkomende obstakels.
Aan het einde van de wandeling kan je nog genieten van een drankje of hapje aan het Café. Wij hebben in elk geval genoten van deze wandelervaring. Het is zeker een aanrader zoals waarschijnlijk meerdere voorhangers zullen kunnen beamen.