Op Hiking.be afgesproken met Jannick voor een driedaagse tussen Waulsort en Mariembourg. Beide plaatsen waren direct bereikbaar met het openbaar vervoer (TEC) en (NMBS).

Zoals afgesproken spoorden we samen van Brussel naar Dinant en konden we onderweg wat ervaring uitwisselen. ’t Zag er wel maar troosteloos uit door het treinraam maar we lieten de moed niet in de schoenen zakken. In Dinant hadden direct verbinding met de bus lijn 154a naar Waulsort, waar we de veerman aan de overkant van de maas met veel armgezwaai er konden toe overhalen ons over de Maas te brengen.

De Getten aan en weg waren we in westelijk richting (stroomopwaarts) naar de Barrage de Waulsort. Hier konden we beginnen aan onze eerste stevige klim naar Blaimont. In Blaimont ben ik al eens eerder geweest ter voorbereiding van onze reis naar Ladakh. Van het cowboy dorpje Blaimont gaat het in Noordelijke richting bergaf naar Hastière-par-delà en Hastière aan de overkant van de Maas. Intussen werden de kleine regendruppels iets groter.
Om Hermeton te bereiken hadden we de tweede klim tot 239m van de route voor ons . Tijdens de afdaling werden de druppels weeral groter en na overleg besloten we maar een potje koffie te drinken in het eerste café dat we zagen. Tijdens de koffie kregen we het gezelschap van een Nederlands koppel die bezig waren met hun tocht naar Santiago de Compostela. Ze hadden nog tot eind Mei om ergens onder Parijs te eindigen. Na twee kopjes zijn we maar opgestapt want we wilden nog voor donker ons tentje opzetten. En ja, nog altijd aan het regenen.

Na een bijna slaaploze regennacht konden we gelukkig ontbijten zonder regen. Tentje opgeborgen en om 08u zetten we onze tocht langs de Hermeton verder. Reken maar op enkel e fikse klimpartijen langs de rivier want op 4 verschillende plaatsen was het niet mogelijk om de Hermeton te volgen. Via klimtouwen moet je soms wel enkele 10tal meter op en neer. En bij regenweer is het er echt wel glad op de steile hellingen.
Naar Soulme en Vodelée hadden we een niet noemenswaardig stuk asfalt te overbruggen met nog een stuk bosweg langs de Hermeton. Hier was de Hermeton zeer breed en gevaarlijk snel. Het zou niet gelukt zijn indien we de overkant moesten bereiken.
Na Vodelée wandelden we door het Bois de Fagnes op weg naar Doische en het weer werd er almaar beter op. Zelfs een spotje zonnewarmte was er te voelen. Landschappelijk was het er zeer mooi.
Naar Vaucelles was het in hoofdzaak asfalt en beton maar die afstand werd ook vlug overbrugd en konden we genieten van “Bois de la Cense-Lahaye” en vervolgens ook van het zicht op het kasteel van Hierges in Frankrijk. Dit kasteel dat het dorp volledig domineert, had oorspronkelijk 365 vensters waarvan er in de gedeeltelijke ruïne niet veel meer van de zien is.
Een veldweg van om en bij de 3,5km bracht ons naar Mazée en vervolgens via de openbare weg naar Treignes. Toen we in Treignes waren, rond 18u begon het weeral te regenen en besloten we om met de CFV3V van Treignes naar Mariembourg te rijden en een einde te maken aan de geplande wandeling naar Mariembourg.

Jannick, ik heb genoten van deze wandeling en je gezelschap.