Het volgende traject begint met beklimming en afdaling van bastion Markha. De andere kant toont ons een zee van groen, waarin enkele mensen aan het werk zijn, ruw geschat een stuk of twintig. Lang geleden dat we nog zoveel plaatselijke mensen bijeen gezien hebben. Ze werken in de velden of maken kleistenen.
Energie wordt geleverd door zonnepanelen; we hebben ze ook al op andere, overigens armoedige huizen gezien.
Halverwege de voormiddag moeten we weer ’s de rivier over; ditmaal ziet het er allesbehalve simpel uit. Een grote groep voor ons is vergezeld van 2 gidsen, die een koord gespannen houden over het water, zodat hun groep zich hieraan kan vasthouden. Wij horen niet bij “hun groep”, en dus halen ze snel het koord weg als wij dichterbij komen. We besluiten niet op onze gids te wachten, want dat kan úren duren. Het kniehoge snelstromende water is ijskoud; de wandelstokken geven de nodige steun om er doorheen te komen. Als we goed en wel aan de overkant onze voeten zitten af te drogen, komt Namgyal af, samen met de andere gids en de gast met het hoge stemgeluid. Vrolijk dartelen ze hand in hand doorheen de rivier, en lopen ons lachend voorbij.
Wij vinden dat het tijd wordt voor een gesprekje met onze gids. We hebben niet betaald omdat hij andere, onervaren landgenoten de weg zou wijzen! Voorlopig kunnen we echter weer ons plan trekken aan de hand van de (goeie!) routebeschrijving uit =========.
Het grootste deel van de dag wandelen we tamelijk vlak. Eén keer gaan we verkeerd, en moeten we een flink stuk op onze passen terugkeren. Aan =========monastery kunnen we een extra klim doen om het klooster te bezoeken, maar we stellen ons tevreden met een gift voor het onderhoud, aan de lama die zich op een strategische doorgang opgesteld heeft.
De lunch heeft plaats in de theetent van ==========, die heel mooi gelegen is in een brede vlakte. Een paar kinderen van de uitbaatster willen graag op de foto, en lusten de koekjes uit onze lunchbox wel. Bij ons vertrek blijkt een andere groep één van hun lastdieren vergeten te hebben. Iemand zal vanavond onder de blote hemel moeten slapen, of, minder erg, geen eieren te eten krijgen!
Aan ========= nemen we een steil bergpaadje. Boven, bij een reeks manimuren, krijgen we zicht op een valei met bewerkte velden en een paar huisjes; in de verte: een eerste glimp van de besneeuwde ===========. Er volgt een zalige wandeling in een zee van groen en wilde bloemen, onder een lekker middagzonnetje.
Vervolgens hebben wij een onprettige ontmoeting met een jonge kerel. Hij wil ons overhalen om een entry fee te betalen voor het betreden van een of ander nationaal park. Verloren moeite.
Onze volgende pleisterplaats, gelegen op ======== hoogte, bereiken we omstreeks 16h.