• Mérens-les-Vals - 1060m
• le Soula
• Ruisseau du Nabre
• Porteille des Bésines - 2333m
• refuge des Bésines - 2104m

4. Mérens les vals (1060m) – Ref. Des Bésines (2104m): 05u30

Een vroeg ontbijt zat er deze keer niet in daar de uitbater enkel voor een ontbijt wou zorgen om 08u. Dus hebben we maar eens uit geslapen en lekker gezamenlijk ontbeten.

Rugzak opgeladen en op weg voor een klim van ruim 1200m naar “Porteille des Bésines”.

We konden al beginnen met een openlucht “Zwavel bad” langs de weg. Hadden we dat de avond voordien maar gezien.

Over de tocht naar Besines valt er eigenlijk weinig te zeggen of misschien wel heel veel.
Het is gewoon prachtig, tussen de hoge flanken langs de ... is er een hele variatie van landschap. Een steile klim, een waterval een hoger gelegen open vlakte. Een pracht aan bloemen en waarschijnlijk ook wel aan vogels en dieren.
Je kunt niet zeggen dat je bij de mooiste plekjes hebt halt gehouden, want er zijn er een massa langs deze route. Tot bijna halfweg waren de wolken juist boven ons we aan een vlakte kwamen. Hier was weer een variatie aan planten te zien waaronder een veld orchideeën, waarschijnlijk een Rietorchis.
Terwijl we nagenieten van deze prachtige kom, vervolgen we onze weg rechts bergop naar het hoger gelegen bergmeertje. Het meertje is ook de max. We genieten een vol uur van de omgeving en de rust terwijl we ons middagmaal gebruiken.
Nu nog een stevige klim over keien en kleine rotsen naar de “Porteille des Bésines” op 2333m.
Eigenaardig, op de pas zit een grote zwerm kleine bijtjes zich te weren tegen een stevige wind. Vlug naar beneden, vooraleer we eraf waaien.

Een volledig ander zicht aan de andere kant van de berg. Waar het eerste rotsachtig en soms steil was, is er nu een groene glooiende afdaling naar de berghut van Bésines op 200m.
Na een tijdje krijgen we ook het “Lac de Bésines” in zicht. Tijdens een rust moment, zien we een “Steenarend” rond de top zweven. Jammer dat ik geen kijker bij had.
Zo nu nog eventjes zigzaggen tussen rotsblokken en vennetjes om uiteindelijk bij de Réfuge aan te komen. Een ezel dient als waakhond? Nee, het is de ezel van de uitbater waarmee hij af en toe naar “Hospitalet” trekt om proviand in te halen.

Een mooi gebouw dat waarschijnlijk recent vernieuwd is. Binnen zien we in de eetzaal een reeks foto's die moeten aangeven dat er op deze plaats, vele jaren voorheen al een onderkomen was.
Terwijl we op het terras zaten na te genieten met een paar Engelsen, waren de bergen en de dalen plots verdwenen, door de opkomende wolken vanuit het dal. Maar al even vlug was het weer opgeklaard. Ben nog maar eens onderweg en je wordt overvallen door een dergelijk fenomeen.

Het avondmaal was dik in orde. We deelden te tafel met de twee Engelsen en nog een Belgisch koppel. Voedsel en wijn werden rijkelijk aangevoerd en evenzeer verorberd.

De vierde wandeldag zat er op.
Stijgen: 1273m - Dalen: 229m

Is een variant van de GR107 die zeker de moeite waard is om te doen.

Onderkomen bij: Refuge des Bésines